آیاازدیاد نمایه توده بدنی بر وضعیت بیومکانیکی قوس کف پا و درد کف پایی تاثیر دارد؟

زمینه: چاقی با بروز مشکلات عدیده بیومکانیکی در ساختار عضلانی اسکلتی  همراه است که کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. شناخت این اختلالات بیومکانیکی می تواند کمک شایانی به کاهش عوارض عضلانی اسکلتی ناشی از جاقی نماید. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط نمایه توده بدنی با وضعیت بیومکانیکی قوس داخلی کف پا و نیز درد این ناحیه انجام شده است. روش کار: در این مطالعه که در سال 1395 اجرا گردیده، تعداد 60 نفر از میان مراجعه کنندگان به مرکز تحقیقات جراحی کم تهاجمی شرکت داشتند. شرکت کنندگان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در  دو گروه با نمایه توده بدنی بالا و نرمال مورد بررسی تقسیم گردیدند. سپس متغیر ها وجود درد کف پا، شدت درد مزبور و میزان افت استخوان ناویکولار به منظور تعیین وضعیت بیومکانیکی قوس طولی داخلی در شرکت کنندگان مورد ارزیابی قرار گرفت و برای تحلیل داده ها از آزمون هـای آماری  Independent  Sample T-Test و  Chi-Square استفاده گردید. یافته ها : در این مطالعه میانگین افت استخوان ناویکولار در گروه با نمایه توده بدنی بالا  4/5 ±8/12 میلیمتر و در گروه با نمایه توده بدنی  نرمال 1/3 ± 1/9 بود که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (004/0p=). هم چنین ارتباط معناداری بین افزایش نمایه توده بدنی و ازدیاد افت استخوان ناویکولار دیده شد(021/0p=). نتیجه گیری : بر اسـاس نتایج به دست آمده ، چنین استنباط می شود که بین افزایش نمایه توده بدنی و ازدیاد افت استخوان ناویکولار و کاهش قوس داخلی کف پا ارتباط معناداری وجود  دارد. واژ گان کلیدی : نمایه توده بدنی، قوس داخلی کف پا، افت ناویکولار ، درد.